28/2/55

มวยหมัดพันด้ายดิบ

บทความจากนิตยสาร add Free Magazine
ป้องกันและตอบโต้ (ด้วยเคล็ดวิชา มวยไชยา)   ...โดย แหลมทอง ศิษย์ครูทอง

Kru Tong   Muyachiray

มวยหมัดพันด้ายดิบ (ฉบับที่ 2/ก.พ. 2554)






ครูทองหล่อ ยาและ (ครูมวยไชยา) ท่านเรียก มวยคาดเชือก อีกชื่อหนึ่งว่า “มวยหมัดพันด้ายดิบ”  ความหมายก็ตรงตามนั้นครับ  เมื่อจะคาดเชือกนักมวยจะนำด้ายดิบ  มาจับเป็นไจ  ขวั้นให้ได้ขนาดความอ้วนกลมประมาณเท่าแท่งดินสอหรือปากกากำลังดีครับ  ถ้าอยากให้เชือกที่ขวั้นขึ้นรูปไม่ลุ่ยเละ  ครูก็จะใช้เทียนไข  เทียนแท่งเหลือง ๆ ขาว ๆ  นำมารูดถูเชือกไปมาไม่ต้องมากนะครับ  แค่นี้เชือกที่ขวั้นก็จะได้รูปทรงสวยงามแถมยังช่วยป้องกันเหงื่อไคลจับติดเชือกได้อีกด้วย  เพราะเชือกคาดหมัดครูบาอาจารย์ท่านบอกไม่ต้องซัก  ใช้พันไม้พันมือขึ้นชกต่อยหลังจากเสร็จงานก็นำเชือกออกผึ่งแดดให้แห้ง (เป็นการฆ่าเชื้อโรคด้วยไปในตัว) แล้วก็เก็บม้วนเป็นก้อนกลม  เก็บไว้ใช้งานในครั้งต่อไป


รูปแบบการคาดเชือกนั้นมีหลายแบบวิธีตามแต่ภูมิปัญญาครูบาอาจาร์ยของแต่ละค่ายแต่ละภาคจะสั่งสอน  นักมวยบางคนไม่ถนัดคาดเชือกจะขึ้นชกด้วยหมัดเปล่า ๆ ก็ได้  แล้วแต่จะตกลงกันของคู่ชก  ที่พอมีหลักฐานภาพถ่ายให้เห็นชัดเจนก็เมื่อ สมัย ร. ๖  เมื่อครั้งจัดให้มีการตีมวยหาเงินสนับสนุนกิจการเสือป่า  ครั้งนั้นนักมวยไทยจากทั่วทุกสารทิศได้มาชุมนุมกัน  มีการถ่ายภาพประชาสัมพันธ์คู่มวยที่จะชกในแต่ละวันเป็นที่คึกคัก  นัยว่าช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจของคนกรุงในยุคนั้นอย่างได้ผลเชียวครับ.


ภาพโฆษณาคู่ชกมวย ยุคสนามมวยสวนกุหลาบ